Фронт сызыгы — һәркемнең йөрәгендә

…Любовь Тимо­феев­наның “Зоя һәм Шура турында повесть” дип аталган китабын әнкәемә укыганым исемдә. Мөкиббән китеп тыңлады ул аны. Укып бетергәч, китаптагы Зояның да, Шураның да сурәтләрен рамлатып, өебезнең иң түренә элеп куйды. Безгә кергән кешеләрнең “Кем­нәрең болар?” дип соравына “Улым белән кызым”, дип җавап бирә иде ул.

Әйе, яшьгвардиячеләр, Матросовлар, Карбышевлар, тагын шундый дистәләрчә, йөзләрчә каһарманнар халкыбызның йөрәгенә, күңеленә, яшәешенә кан кардәшләр булып килеп керделәр, һәркемне илебез­нең патриотлары итеп тәрбияләделәр, һәркемдә рух ныклыгы булдырдылар. Алар һәм алар тудырган бердәм, какшамас рух җиңде фашистны канкойгыч сугышта. Әле дә яши ул рух. Мәйданнарга “Үлемсез полк” булып чыга, мәңгелек ут булып яна, һәйкәлләр булып баса. Шул рух илебезне таркалудан саклый, берләш­тереп тора.

Бүген илебез чикләре эчендә туплар шартламый, ә сугышның беткә­не юк. Тик аның технологияләре, формасы, кораллары гына икенче. Максатлары шул ук. Фронтлар да әллә ничә.
Бильжолар — шул фронт­ларның берсендә. Безнең күңелләребезгә кереп утырган изгеләребезне аннан чыгарырга тырышуны, балалар, яшьләр күңеленә шик салып, аларны тормышыбызның уң флангында торучылардан аеру, рухи яктан коралсызландыруны максат итеп куйганнар.

Икенче фронтта тарихны утка тоту, аны пыран-заран китереп, ямьсезләү, асыл битләрен — таптап пычратып, ә пычракларын матурлап күрсәтергә тырышу алга куелды. Бигрәк тә аның җиңү китергән, Гагаринны космоска очырган совет чоры һөҗүмгә дучар. Ул чордагы җитәк­челәрнең хаталары аркасында килеп чыккан кимчелекле күренешләрдән генә тормый бит тарих. Мил­лион­нарның акылы, кул көче белән булдырылган атом-төш коралы, космик кораблар, завод-фабрикалар, 50шәр-60ар центнер бодай бирүче җәйрәп яткан иген кырлары һәм шундый башка җиңүләребездән дә тора ул тарих. Аны халык үзе язган. Менә аның шунысына да тел тидерәләр.

Өченче фронтта яшьләр­не мәдәни агулау тормышка ашырыла. Максат – аларны хайванлыкка төшерү. Ул эшне алкоголизм, наркомания, җенси тотрыксызлык, билдән түбәнгә төшеп киткән сәнгать, акча, “кытай стенасы”, белән уратылган каль­галарда яшәүче “көчл­еләр” культы, кинофильмнардагы канкоеш белән гамәлгә ашырмакчылар.

Дүртенче фронтта — хәзерге заман власовлары, илнең байлыгын талаучылар. Аларга Русия байлык чыганагы буларак кына кирәк, әллә кайчан чит илләрдә тамырланганнар алар. Нәкъ менә шулар кайберәү­ләрнең, бигрәк тә яшьләрнең, күңе­ленә бозыклык сала.

Фронтның бишенчесе – ачыктан-ачык күренеп торганы – төрле санк­ция­ләр, алдакка корылган мәгълүмати корал, кибератака.

Утлы корал белән сугышта – бигрәк тә Сүриядә – без көчле булсак та, ут сызыгында югалтуларыбыз бихисап. Кызганычка каршы, мондый сугышка әзерлексез кердек. Бу үзен­чәлекле сугышта җиңү өчен барыбызның да милли идея тирәсенә туплануыбыз шарт. Ул идея формалашып килә, тик әлегә конкрет чикләр билгеләнмәгән томанлырак булып тора.

Бер генә ил дә үзе формалаштырган идеологиядән баш тартмый. Марксизм-ленинизмны сызып ташлыйбыз дип җәмгыятьне берләш­терүче идеологиясез калдык. Марксизм-ленинизмнан башка да гомумкешелек кыйммәтләрен эченә алган идеология була ала бит.

Фронт сызыгы безнең һәрбере­безнең йөрәге, күңеле, мие, иманы аша уза. Ә аларны милли идея һәм тылыбыз берләштерә. Тылыбыз героик тарихыбыз, данлыклы шәхеслә­ре­без, Зоя Космодемьянскаялар, Олег Кошевойлар, Александр Матросовлар һәм башкалар белән нык. Патриотик хәрәкәтне ныгыту белән бергә тылыбызны да саклыйк.