Хезмәте барның — хөрмәте бар

1964 елның гыйнварында мине, авыл хуҗалыгы институты студентын, “Правда” колхозына практика үтәргә килгәч, Ягъфәр яшәгән авылга урнаштырдылар. Ягъфәр, гади укытучы гына булуына карамастан, хезмәттәшләрен һәм укучыларны дәрестән тыш эшләргә җәлеп итеп, авыл халкы, бигрәк тә терлекчеләр алдында күңелле концертлар, клубта бәйрәм кичәләре үткә­реп, тормышка ямь өстәде. Мәктәптә яисә авылда үзләре генә хәл итә алмаган мәсьәлә­ләр туса, тартынып тормады, Бакыйга барып, колхоз һәм авыл Советы рәисләре белән сөйләште, кирәксә, район җитәк­челәренә дә мөрәҗәгать итте.

Шуңа да 1965 елның җәен­дә укуымны тәмамлап, районыма эшкә кайтканда аның комсомол район комитетында бүлек мөдире булуына һич тә аптырамадым. Күп тә үтмәде, секретарь вазыйфасына бил­ге­ләнеп, бу эшен дә уңышлы башкарды.

1971 елда армиягә алынып, анда да өлгерлеген күрсә­теп, роталарында замполит каешы бууга ирешә Ягъфәр Хисмәтул­лин. Бер елдан хәрби хезмәтен­нән азат ителеп, ВЛКСМ район комитетының беренче секретаре йөге йөкләнде аңа. Яшьләр тормышына җан өргән эшчәнлеге тагын 5 елга сузылды. Шушы вакыт эчендә читтән торып Стәрлетамак педагогия институтын да тәмамлап өлгер-де. 1977- 81 елларда исә партия райкомында оештыру бүлеге мөди­ре булып, үзенең тыныч холык­лы, изге җанлы, киң белемле, ярдәмчел узаман икә­нен раслады. Аннары авыл­даш­­лары юллавы буенча алты ел туган “Ключевые горы” колхозын җитәкләп, хуҗалыкны алдынгылар сафыннан төшер­мәде. Авылның йөзен матурлау һәм халыкның яшәешен яхшырту өчен барлык көчен салды.

1987-92 елларда район авыл хуҗалыгы идарәсе начальнигы урынбасары эшен башкарып, колхозларның абруен күтәрүгә лаеклы өлешен кертте.

Ягъфәрнең тагын бер күр­кәм изгелеге — районда әдә-бият, мәдәният һәм сән­гать­не үстерү, шушы өлкәдә аеруча тырышлык һәм осталык күрсә­түчеләргә ярдәм итү, талантларына дөрес бәя биреп, дәрә­җәле хөрмәтләү өчен 1994 елда үз исәбенә Акмулла исемендәге фонд оештыру. Район тормышына яңа бизәк өстәгән бу Фонд үзенең изге гамәлләре белән әдәбият һәм мәдәниятне үстерүгә мул өлеш кертте һәм кертә. Стәрлебаш җирлегеннән чыккан каләм осталарын һәм сәнгатьчеләрен яңа уңышларга дәртләндереп, яңа үрләр яуларга ярдәм­ләшеп, районыбыз данын күтә­рә. Үзнәшер ысулында китаплар бастыру мөмкинлеге барлыкка килгәч, Фонд бу җәһәттән дә мактауга лаек хәйрия эшчән­леген җәелдерде — 50 райондаш авторның иҗат җимеш­ләрен туплап, “Язма гөл чәчәк­ләре” дип аталган ике китап нәшер ителде.

Тынгы белмәс җан иясе якташы, Казанда яшәп иҗат итү­че билгеле язучы Зәки Зәйнул­лин белән бәйләнешкә кереп, райондашларын тагын бер тапкыр таң калдырды: 2010 елның май аенда Казаннан Г. Камал исемендәге Татар дәүләт академия театры җитәкчеләре һәм артистларын чакырып китереп, аларны Зәки Зәйнуллинның “41нең арбалы хатыннары” драмасы прото­типларының якыннары, оныклары, Стәрле­баш җире белән таныштырып, спектакльләрен уңышлы куюларына ярдәмен күрсәтте.

2012 елның җәенә аяк басу белән фондның идарә әгъза­лары булып торучы мине һәм Хисаметдин Исмәгыйлевны Казанга алып барды, анда Татарстан Язучылар берлеге рәисе Рәфис Корбан белән очраштырды. Сүз барышында райондашларыбызның иҗат җимешләрен матбугатта бастырып чыгару хакында килешеп кайттык. Нәтиҗәдә, “Казан утлары”ның 11нче санында “Бездә кунакта — Эстәрлебаш районы әдәби берләшмәсе” дигән тупланма басылып чыкты.

Халыкта “Ялгыз торна яз китерми” дигән гыйбарә йөри. Бу Ягъфәргә дә бик нык туры килә. Эшчәнлегенең уңышлы, халыкка үтемле, нәтиҗәле булуында ул җәмәгате Риммага таяна. Озак еллар татар һәм урыс телләрен укыткан фикер­дәш һәм сердәше — мәдә­ният­не үстерүгә җаны-тәне белән мөкиббән бирелгән гүзәл зат ул. Римма ханымның сценарийларын үзе язып үт­кәр­гән кичәләрен югары дәрә­җәдә алып баруы дөнья мәшә­катьләрен оныттыра, тамашачы зиһенендә фәкать ул тудырган сәхнә мохите яши. Әгәр дә икесе уртак тел табып яшә­мәсә, бу казанышларына ире­шә алмас иде Хисмәтул­лин­нар.

Ата-ана өстенә йөкләнгән балалар тәрбияләп үстерү бурычын да намуслы үтәде алар. Кызлары Гүзәл белән Гөлназ икесе дә соклангыч, матур дөнья корып, ул-кызлар үстерә.

Халыкка исәпсез-сансыз изгелек кылучы, бәхет-шатлык өләшүче бу матур гаилә олы рәхмәт сүзләренә лаек. Алдагы елларда да кешеләргә шатлык өләшеп яшәгез!