Илсөярне халык сөя, ил сөя

Китапның исем туенда бихисап халык катнашты: Илсөяр Ибраһим кызының иҗа­тына мөкиббәннәр арасында яше дә, карты да санап бетергесез бит. Бу көнне артистка Дүртөйле күппрофильле колледжында, район үзәк китапха­нәсендә, “Кояшкай” балалар бакчасында көтеп алынган кунак булды. Һәркайда аны чагу гөлләмәләр белән каршы алдылар.

— Елларны елга, мизгел­ләрне мизгелгә бәйләп, гомер үтә дә үтә. Тор­­мыш һәм иҗат юлыма багышланган әлеге китапны чыгару эше­нә моннан ике еллап элек тотындым, ел ярым дигәндә ул ташка басылды. Китап чыгару җиңел шөгыль булмавын бөтен тулылыгы белән аңладым, хәтта кул селтәргә дә теләгән минутларым булды. Аллага шө­кер, китапны кулга алу бәхетенә ирештем, һәм шушы сөенечемне иң беренчеләрдән булып сез — якташларым белән уртаклашасым килде, — диде чараны ачып Илсөяр Ибра­һим кызы. — Сәхнә – ул минем язмышым, яшәү чыганагым. Китапта минем нинди иҗади биеклекләр яулавым, нинди рольләр башкаруым гына түгел, теге яки бу образны тудырганда нинди хис-тойгылар кичерүем, авырлыкларны ничек җи­ңүем хакында да бәян ите­лә. Сәхнә тормышым, гаи­ләм, туганнарым, якыннарым, хезмәттәшләрем турында да бай мәгълүмат тупланган бире­дә. Халкы­бызның талантлы шагый­рь­ләренең иҗатыма багышлап язган шигырьләренә, гәзит-журналларда дөнья күргән мәкалә һәм интервьюларга да урын бирелде. Китапның эчке, тышкы бизәлеше бик ошады, шуңа аны төзүчеләргә ихлас рәхмәтлемен.

Дүртөйле тамашачысы рәхәт­ләнеп аралашты яраткан артисткасы белән, ә Илсөяр Ибраһим кы­зы һәр сорауга ихлас күңелдән, тулы итеп җавап кайтарды, иҗат сандыгындагы рухи хәзинәләрен — моңлы җыр­ларын, йөрәкне тетрән­де­рерлек шигырьлә­рен, һәр­ва­кыттагыча йөрәк ялкынын кушып, халык хозурына чыгарды.

Очрашуга аның авылдашлары да кү­мәкләп килгән иде.

— Без, Дүртөйле районы Исмаел авылы кешеләре, Илсөяребез белән чын күңелдән горурланабыз, — диде бөтен гомерен туган җирендә хезмәт итүгә багышлаган Башкорт­станның атказанган агрономы Әзһәр Зарипов. — Бүгенгедәй хәтеремдә: Илсөяр җиденче сыйныфны тәмамлаган елны авылыбызда яңа мәдәният сарае төзелә башлады. Ул бер төркем кызлар һәм егетләр белән төзүчеләргә ярдәмгә чыкты. Алар носилка белән кирпеч, цемент, эремә ташый, кирәк булса, көянтәләп су китерә иде. Бүген дә мәһабәт мәдәният сараебызда Илсөя­ребез еш чыгыш ясый. Аның илһамлы йөзен күргән, моңлы тавышын ишеткән саен зур дәрә­җәләргә ирешкән артистканың мәктәптә укып йөргән чаклары, туган авылыбыз сәхнәсендәге беренче адымнары күз алдына килә. Гүзәл Агыйдел суларында коенып үскән тырыш, һәрьяклап килгән кызларыбыз өчен күңелдә горурлык тойгысы уяна.

— Үсеп килүче буынга рухи яктан тәрбия бирү эшендә дә актив катнаша Илсөяр Иб­раһим кызы, — диде Исмаел урта мәктә­бенең татар теле һәм әдәбияты укытучысы Мәмдүдә Әхмәдуллина. — Кайчан чакырсак та, вакыт табып кайта, укучылар белән фәһемле очрашулар үткәрә. Сәнгать дөнья­сында киң танылу алган шәхес булса да, ул беркайчан да “йолдыз чире” йоктырмады, гади, мөлаем булып кала белде.

— 1968 елның кышы. Туган авылым Түбән Әлкәш клубында мәдәни чара бара. Зал шыгрым тулы. Тамаша беткәч, кемдер: “Җәмәгать, Исмаелдан кунак кызы килгән, булачак артистка икән!” — дип сөрән салмасынмы! Укытучыбыз Гөлшат Ибраһим кызының сеңлесе Илсөяр залда утыра икән. Халык дәррәү кул чапты, кунак кызын сәхнәгә чакырып чыгарды. Ул ике җыр башкарды, тамашачы бик яратып кабул итте. Менә шул очрашудан башлап беләм Илсөяр Ибраһим кызын, — дип еллар артында калган ха­тирәләре белән уртаклашты язучы, драматург Мөдәрис Мөсифул­лин. — Арытаба якта­шымның уйнаган рольләрен, тудырган образларын җентекләп карап, сөенеп яшәдем.

Актрисаны китабының исем туе белән Дүртөйле районы “Ак инәйләр” оешмасы җитәкчесе Резеда Зарипова, мәдәният идарәсе җитәкчесе Рәсим Ямалетдинов, “Мәдәни-ял итү үзәге” директоры Азамат Гыйльманов, нефтьче-шагыйрь Фәнис Рәхмәтуллин, журналистлар Фәнис Галләмов һәм башка шәхесләр тәбрикләде. Җырчы Илшат Сибәгатуллин, Дүртөйле күппро­филь­ле колледж (директоры Рәшит Фәтхетдинов) студентла­рының “Аяз” вокаль ансамбле, район мәдәният сарае каршында оешкан “Кәеф” төркеме башкаруындагы моңлы да, дәртле дә җырлар чарага ямь өстенә ямь өстәде.

— Мин эшемнән, гаиләмнән, язмышымнан уңган кеше, — диде кичәне йомгаклап Ил­сөяр Ибраһим кызы. — Тормышыма, сез­гә, тамашачыларыма чиксез рәхмәтле­мен!