Дөнья табиблары – тынычлык өчен

Ярты сәгатьтән, беренче шокны кичереп, өемнең җиме-рекләре арасыннан фотоаппаратымны эзләргә чаптым. Миңа бик куркыныч иде. Шартлау үзәгенә якынлашкан саен төтен куера бара. Күпердә яраланган кеше­ләр ята. Чәчләре янган, тиреләре кубып төшә... Кием­нәре янып бетеп, алар коточкыч газаплар кичерсә дә, куллары белән шәрә тәннәрен капларга тырыша... Берничә полиция хезмәт­кәре һәм солдатлар үсемлек мае белән аларга беренче ярдәм күрсәтә.

Һөнәрем буенча мин боларны фотога төшерергә тиешлегемне аңлый идем. Мин объективны кешеләргә юнәлттем һәм кнопкага баса алмадым. Йөзләгән газаплы күзләр миңа ярдәм сорап бага иде. “Су... Су бирегез!” – дип ишетелә тирә-яктан, бер бала әнисенең үле гәүдәсе янында елый, ә бер акылдан язып барган хатын баласының җансыз гәүдәсен селкетеп кычкыра: “Ач күзлә-реңне! Ач!”.

Япониянең Хиросима шә­һәрен атом бомбасына тоту ша­һиты булган кешенең язмаларыннан бу. 1945 елның 6 августында дөньяда беренче тапкыр атом-төш коралы кулланыла. Аның нәтиҗәсендә шәһәр мизгел эчендә хәрабәләргә әве­релә, 200 мең кеше үлә, яралана һәм хәбәрсез югала, 160 мең кеше радиоактив нурланыш ала һәм шуның аркасында үлемнәр күп еллар дәвам итә...

“Дөнья табиблары тынычлык өчен” халыкара көне ел саен Япониядәге трагедия датасында – 6 августта билгеләнә. Ул “Дөнья табиблары атом сугышын кисәтү өчен” оешмасы башлангычы белән гамәлгә ашырыла. Хәрби гамәлләр бул­ган төбәкләрдә медицина яр­дәме кирәклеге бу көнне бил­геләүгә сәбәпче була. Максаты – кешенең үзенең фаҗи­галәр китереп чыгаруын ке­шелекнең исенә төшерү. Бу кайгылы көнне һәр табиб үзенең гадәти бурычларын үтәү белән мәшгуль. Ә Хиросима шәһәрен-дә ел саен 6 августта иртәнге 8 сәгать 15 минутта тынлык минуты үтә. Шәһәрдә яшәүче һәркем һәлак булганнарны искә алуны үзенең бурычы дип саный. Хиросимадагы Тынычлык паркында ел саен бу көнне төрле чаралар үтә һәм Мәң­гелек ут янындагы язу алдына чәчәкләр салына: “Тыныч йоклагыз, хата башкача кабатланмаячак”. Шулай булсын иде. Һәр кеше гомере бәя­ләп бетергесез хәзинә бит...