Кадерле бәйрәмме?

Инкыйлабның икенче көнендә үк халык мул, имин тормышта яши башлады дисәк, дөрес булмас. Чөнки Октябрь револю­циясеннән соң Гражданнар сугышы башлана. Ил халкы, акларга һәм кызылларга бүленеп, кан коя. Моңа карамастан, инкыйлаб уңай үзгәрешләргә китерә. Эшчеләр, крестьяннар озак еллар дәвам иткән коллыктан котыла. Яңа шартлар буенча бер кеше икенчесен эксплуатацияли алмый. Социаль изү, милли тигезсезлек юкка чыгарыла. Моңа кадәр эшче көч буларак кына файдаланылган гади халыкка игътибар арта. Наданлыкны бетерү өчен җитди чаралар күре­лә, сәламәтлек саклау өлкә­сен­дә уңай үзгәрешләр була.

XX-XXI гасырларда күпчелек сугышларның, хәрби конфликт­ларның, илләрдәге махсус рәвеш­тә оештырылган үзгәртеп кору­ларның сәбәбе уртак. Аларның күпчелеге табигый байлыкларга бай терри­торияләр­не яңадан бүлү белән бәйле. Ре­волюциягә кадәр Русия җирләренә Бөек Британия, АКШ, Германия һәм башка илләр кызыккан була. Инкыйлаб булмаса, икътисады үсешмәгән, аягында көч-хәл белән басып торган иле­безнең язмышы аяныч булыр иде. Октябрь революциясе коллыктан, басып алудан коткарып кала.

Русиядәге Октябрь инкыйлабы Европа, Азия һәм Латин Америкасы илләре революционерларын да дәртләндерә. Нәтиҗәдә, изелеп, коллыкта, ач-ялангач яшәүче бик күп халыклар азатлык яулый.

Бүген 99 ел элек тормышыбызны тамырдан үзгәрткән вакыйга турында төрле фикерләр йөри. Кайберәүләр, революция булмаса, яхшырак яшәр идек, дип уйлый. Нәрсә генә дисәләр дә, бүген мул, имин тормышыбызга нәкъ Октябрь революциясе нигез салган. Сигез сәгатьлек эш көне, ай саен түлә­нүче хезмәт хакы, отпуск, ял көн-нәре, шифаханәләргә юллама­лар... Ягъни, хезмәт кешесенә хөрмәт революциядән соң күр­сәтелә башлый. Җаныбыз теләгән урманга барып каен себеркесе бәйли алуыбыз, җиләк-гөмбә җыюы­быз, сулыкларда балык кармаклап, су коенуыбызга да Октябрь революциясенә рәхмәтле булырга тиешбез. Шуңа күрә, бәйрәм безнең өчен бик кадерле һәм әһәмиятле.