Чыннан да үз көче, тырышлыгы, рухи байлыгы белән сокландырып яшәүчеләрне бүген үрнәк итеп куярлык.
Шаран районының Дүртөйле авылында гомер кичерүче Гөлнара һәм Ришат Галимовларның күркәм гаиләсе белән танышкач, күңелдә нәкъ шундый уйлар туды. Ярәмкә авылында яшәүче Клара белән Фәрит Габдрәхимовлар гаиләсендә дөньяга килгән Гөлнара кечкенәдән тыныч күңел-ле була. Әти-әнисе эштә булу сәбәпле, күпчелек вакыт әби - бабасы тәрбиясендә үскәнгәме, итагатьле, сабыр, акыллы була, мәктәптә яхшы укый. Туймазы районы Ташкичү авылында туып-үскән Ришат Галимҗан улы белән мәктәп эскәмиясеннән үк яхшы таныш, дус булалар. Балачактан килгән ныклы дуслык җебе яшьлек елларында аларны тагын да якынайта. Ришат армиядә хезмәт итә. Төгәл фәннәрне җиңел үзләштергәнгә, мәктәп тәмамлаган Гөлнараны колхоз башкалага икътисадчы-оештыручы һөнәренә укырга җибәрә. Колхоз стипендиаты булган кыз, диплом алгач, Фридрих Энгельс исемендәге туган колхозына кайтып, икътисадчы булып эшли башлый. Ришат та хезмәтен тутырып кайта. 1991 елның ямьле җәен-дә яшьләр, чәчләрен чәчкә бәйләп, матур тормыш корып җибәрә.
– Яшь белгеч буларак, колхоз фатир бирде, – ди Гөлнара Галимова.
1995 елда аны баш бухгалтер вазыйфасына тәгаенлиләр. Хуҗалык таркалгач, авыл советында ике ел бухгалтер булып эшли. Аннары, менә дүрт ел инде шәхси эшкуар “Фәйзуллина” хуҗалы-гында исәп-хисап эшләрен алып бара. Тормыш иптәше Ришат Галимҗан улы ике дистә ел инде Когалымга йөреп эшли. Кызлары Лилия белән Алиягә гомер бүләк иткәннәр.
– Ирем гаиләбезгә, балаларга карата бик хәстәрлекле. Кызлар кечкенә вакытта, әти кайта, дип өзелеп көтә иде. Бервакытта да күчтәнәчсез кайтканын хәтерләмим. Кыз бала әтисенә бигрәк тә якын була дигәннәре хак. Ул да икесен дә бик яратты. Хәзер оныкларны шулай яратабыз, – ди Гөлнара Фәрит кызы.
Галимовларның кулга-кул тотынышып, иңне-иңгә терәп яшәүләренә быел 25 ел була икән. Бу күркәм дата янына тагын бер шатлык өстәлә – әлеге вакытта кече кызлары Алиянең туена әзерләнә алар. Яраткан апаларының истәлекле бәйрәмен әзерләшергә оныклары 6 яшьлек Зарина белән 4 яшьлек Динар да ялга Октябрьскийдан авылга килә.
Аларның әнисе Лилия Октябрьский нефть техникумында эколог һөнәре алган. Кияүләре “Девонмаш” җәмгыятендә эшли. Бүгенге көндә икесе дә башкаладагы авиация университетында читтән торып укый. Шул ук шәһәрдә җир участогы алып, өй салалар икән. Бүген мондый зур эшне башкаруда әти-әни – яшьләр өчен терәк. Оныкларын тәрбияләшүдә алар бик зур ярдәм күрсәтә. Чөнки өч яшьлек кенә чагында Зарина белән дәваханә юлында бик күп йөрергә туры килә. Яңа гына дөньяга килгән Динарны дәү әтисе белән дәү әнисе карый. Тәпи китәргә вакыт җиткәч, Зарина аякка басмый. Табиблар кардиологка күрсәтергә куша. Тикшерүләр үткәч, йөрәк авыруы ачыклана, Мәскәүгә операциягә барырга тәкъдим итәләр. Лилиянең баласын терелтеп, аякка бастырырга теләге көчле була. Катлаулы операциядән соң кызчык тәпи китә. Бүген ул махсус балалар бакчасына йөри, авылда булырга ярата.
– Оныкларыгызны заман таләпләренә ярашлы тәрбиялисезме, әллә үзегез үскәндәге тәртипләргә өстенлек бирәсезме? – дип сорыйм.
– Үзем әби янында үстем. Ак яулыклы әбекәем кызларымны да тәрбияләште. Ата-бабадан килгән тәртипләрне хөрмәт итеп, оныкларны тәрбияләргә ярдәмләшәбез, – ди Гөлнара Фәрит кызы.
Нинди эшкә тотынсалар да, кечкенәләр һәрвакыт өлкәннәр янында, ихата җыештыралар икән, алар балалар көрәге ала, камыр эшенә тотынсалар, кызыкай күмәч әвәли. Гөлнара апа сөйләвенчә, гаиләдә рухи кыйммәтләргә зур игътибар бирелә, сабый чактан китап укуга сөю тәрбияләнә.
– Оныкларның, безнең кебек, телевизор карарга бер минут вакыты юк. Алар шәһәр-дә булсыннармы, авылдамы – һәрвакыт хәрәкәттә, күңелләренә якын эшне табып, шуның белән мәшгульләр, – ди ак күңелле дәү әни Гөлнара Фәрит кызы.
Чыннан да, Гөлнара Фәрит кызы белән Ришат Галимҗан улы кебек дәү әти һәм дәү әниләр – гаиләнең генә түгел, авылның, җәмгыятьнең бизәге. Якында гына бәхет, тәүфыйкъ теләп торучы өлкәннәр булу – олы бәхет!