Җир йөзендә әни — якты кояш!

Минем әнием – Маннанова Роза Әхмәдулла кызы – Күгәрчен районының Күгәр­чен авылында туып үсә. Сугыш башланганда аңа тугыз яшь кенә була. Әтисе, абыйсы сугышка китә, туган якларына әй­ләнеп кайтырга насыйп булмый аларга, чит җир­ләрдә мәңге­леккә ятып калалар. Башка авылдашларыбыз кебек үк, сугыш мих­нәтләрен үз җилкәсендә татый ул. Апасы Зөбәр­җәт белән әни­ләренә яр­дәм­­че, таяныч та була алар. Сеңелләре Маһу­зарны, энеләре Уралны үс­тере­шәләр.
Күптән түгел Ваһапов Кави абый миңа болай диде: “Әниең белән сугыш вакытында кыш көне бәләкәй чана белән утынга бара идек. Әниең белән күрше Фирүзә апа бездән зуррак, без Факил дустым белән аларга ияреп барырга тырыша идек. Ни өчен дигән-дә, апалар үзләренә тиз генә җыялар да безгә яр­дәм­ләшә, кайтканда бәлә­кәй чаналарны тартыша иделәр”. Уйлап карасаң, ул вакытта әниемә ун-унике яшьләр булган.
Әниебез тормышын әтиебез, шушы авыл егете Ниязбәк белән бәйли, алар дүрт балага гомер бүләк итә. Әтиебез, балта остасы булып, кешеләргә өйләр төзеде, рамнар, өстәл-утыргычлар, шкаф-этажеркалар ясады, төрле эшләр­дә йөрде. Әниебез совхоз бакчасында эш­ләде, сарык фермасында бәрән­нәр карады, чөгендер утады, халыктан сөт җыйды, совхоз эшчеләренә икмәк пешерде – бар эшкә дә өлгер­­де. Авыл халкына матур итеп мичләр чыгарды. Ахирәте Хәтирә апа белән икесен хәтта күрше районнан да мич чыгарырга килеп ала иделәр. Матур итеп паласлар да сукты ул, кәҗә­ләр асрап, шәл бәйләде, безне дә бәйләргә өйрәтте.
Әти-әни эштә вакытта без әбиебез Өммикамал карамагында кала идек. Ул безне тәртипкә, эшкә өй­рәт­­те, үзенә күрә бик яхшы педагог булды. Эшләтә дә, бик тәмле ашата да иде әбиебез. Әтие­безгә безнең тормышка чыгып, балалар үстергәнне күрергә насыйп булмады, яшьли генә бакыйлыкка күчте. Дүрт баланы аякка бастыру әние­без җилкәсенә төште. Ул безгә югары белем алырга ярдәм итте. Кызлар өчебез дә укытучы һөнәрен сайладык, ә энебез шофер булып совхозда озак еллар эшләде.
Әниебез һәрберебезгә матур итеп туйлар ясап, олы тормыш юлына бастырып, балаларыбызны да укытырга ярдәм итте һәм һаман да ярдәменнән ташламый.